Het Nederlands mannen volleybalteam neemt sinds 1948 deel aan internationale toernooien, toen ze een zesde plaats behaalden op het eerste Europees kampioenschap. De roemrijke geschiedenis van de 'Lange Mannen' kent meerdere ereplaatsen, met als absolute hoogtepunt de gouden medaille op de Olympische Spelen van Atlanta in 1996.  

De winst van Oranje in vijf sets tegen Italië werd door de Nederlandse televisiekijkers verkozen tot 'Sportmoment van de Eeuw'. In 2020 werd de wedstrijd door luisteraars van NPO Radio 1 tevens verkozen tot de Mooiste Wedstrijd Ooit.

Dit was niet het enige succes op de Olympische Spelen, vier jaar eerder in Barcelona won Oranje de zilveren medaille.  

In de succesvolle jaren '90 van de vorige eeuw streden Nederland en grootmacht Italië om de heerschappij in wereld- en Europese kampioenschappen. Oranje verloor drie finales op rij, in 1993 op het EK, in 1994 op het WK en in 1995 op het EK. Het gouden jaar 1996 bracht de omslag, in dat jaar werd Italië in de finale van de FIVB World League voor het eerst in een grote eindstrijd verslagen. In een volgepakt Ahoy Rotterdam won Nederland met 3-2. Dit was de enige winst in dit mondiale toernooi.  

Naast de twee podiumplekken in '93 en '95 op het EK kenden de Lange Mannen hun grootste succes op het Europees toernooi in 1997. In Eindhoven werd het voormalige Joegoslavië in de finale met 3-1 verslagen. Het is de enige Europese titel tot op heden voor de Nederlandse volleybalmannen. In totaal werden er vijf podiumplekken gescoord.  

Op wereldkampioenschappen wisten de Nederlandse mannen een keer door te dringen tot de finale, zoals eerder gememoreerd werd die in 1994 verloren van Italië. In 2018 eindigde Nederland op een achtste plaats nadat Oranje op drie eindtoernooien niet van de partij was.  
In de jaren dat Nederland zich niet wist te plaatsen voor de FIVB World League, nam het vrijwel altijd deel aan de European League. In 2006 en 2012 werd dit door de Europese volleybalbond CEV georganiseerde toernooi gewonnen. In totaal behaalde Oranje vijf podiumplaatsen.  

Bekijk hieronder alle resultaten op de belangrijkste toernooien. 

1964
8e plaats

1988
5e plaats

1992
2e plaats

1996
1e plaats. In een zinderende finale won Nederland in vijf sets van Italië. Vier jaar nadat de finale in Barcelona werd verloren van Brazilië behaalde Nederland de ultieme revanche in Atlanta.

2000
5e plaats

2004
9e plaats

1948 
6e plaats

1951 
9e plaats

1958 
13e plaats

1963 
12e plaats

1967 
15e plaats

1971 
9e plaats

1975 
9e plaats

1977 
12e plaats

1983 
10e plaats

1985 
10e plaats

1987 
5e plaats

1989 
3e plaats

1991 
3e plaats

1993 
2e plaats

1995 
2e plaats

1997 
1e plaats. In Eindhoven versloeg Oranje Joegoslavië met 3-1.

1999 
5e plaats

2001 
8e plaats

2003 
6e plaats

2005 
11e plaats

2007 
7e plaats

2009 
7e plaats

2013 
10e plaats

2015 
9e plaats

2017 
14e plaats

2019 
10e plaats

2021
5e plaats

2023
5e plaats

1949 
10e plaats

1956 
13e plaats

1962 
12e plaats

1966 
12e plaats

1970 
14e plaats

1974 
12e plaats

1978 
16e plaats

1990 
7e plaats

1994 
2e plaats

1998 
6e plaats

2002 
9e plaats

2018 
8e plaats

2022
10e plaats

2021
14e plaats

2022
8e plaats

2023
10e plaats

2024
13e plaats

1990 
2e plaats

1991 
4e plaats

1992 
4e plaats

1993 
5e plaats

1994 
5e plaats

1995 
12e plaats

1996 
1e plaats

1997 
4e plaats

1998 
3e plaats

1999 
11e plaats

2000 
5e plaats

2001 
7e plaats

2002 
7e plaats

2003 
10e plaats

2009 
12e plaats

2010 
11e plaats

2013 
14e plaats

2014 
12e plaats

2015 
13e plaats

2016 
15e plaats

2017 
16e plaats

2004
3e plaats

2006
1e plaats

2007
7e plaats

2008
2e plaats

2011
5e plaats

2012
1e plaats

2018
5e plaats

2019
3e plaats