Loek Hendrix is een van de vaandeldragers van het Nederlandse zitvolleybal. De aanvoerder van de TeamNL Zitvolleybalheren speelde al meer dan 300 interlands. Eind deze maand neemt hij deel aan het EK B in Turkije.
Auto-immuun probleem
Loeks weg naar het zitvolleybal begon niet zonder uitdagingen. In 2001 krijgt hij op 16-jarige leeftijd een trap met voetballen. Het begint onschuldig met een blauwe plek. De wond die ontstond ten gevolge van de trap heeft uiteindelijk desastreus gevolg. Er wordt een auto-immuun probleem bij hem gediagnostiseerd. Hierdoor stoot zijn lichaam zijn onderbeen af. Op het moment dat de auto-immuun-probleem aan het licht komt, zit Loek vol in de puberteit. Loek: “Ik was 16 jaar, een lastige leeftijd. Je haalt je van alles in je hoofd. Kan ik ooit nog voetballen? Zou ik ooit kunnen autorijden?”
Acceptatie door zitvolleybal
De drang om te sporten wordt op een gegeven moment zo groot dat Loek de stap zet om een kijkje te nemen bij het zitvolleybal te gaan kijken. De coach toentertijd zei: “je moet het niet alleen zien, je moet het ervaren.” Uiteindelijk heeft zitvolleybal ervoor gezorgd dat Loek het feit dat hij met een beperking door het leven gaat leert accepteren. Het moment dat hij voor het eerst op de grond zit, om zich heen kijkt en allemaal jongens en meiden ziet (met en zonder beperking), staat hem nog helder voor de geest. Loek: “Ik dacht: dit is een sport voor iedereen. Of je nu een beperking hebt of niet, je bent gelijkwaardig. Vanaf dat moment ben ik hartstikke verliefd op het spelletje geworden.”
Debuut Nederlands team
Niet lang nadat Loek zijn eerste wedstrijden speelt, ontvangt hij een telefoontje van de toenmalig bondscoach met de vraag of hij niet een keer met het Nederlands team wil meetrainen? Loek: “Ik had zoiets: ik kan net een bal vangen en gooien.” Met zijn achtergrond als voetbalkeeper had Loek het voordeel wel over enig balgevoel te beschikken. Zijn debuut voor de TeamNL Zitvolleybalheren zal Loek nooit vergeten. Loek: “Ik stond stijf van de spanning, maar wist gelukkig wel direct te scoren. Dat was fantastisch. Toen dacht ik: dit is het. Hier heb ik al die maanden voor getraind.”
Paralympische droom
Loeks ultieme droom is om de Paralympische Spelen te halen. Loek: “Ik zal niet zeggen dat ik pas zal rusten als ik de Paralympische Spelen heb gehaald, maar ik denk dat – als we keihard blijven werken – kwalificatie voor de Paralympische Spelen van 2028 wel een reële droom is.” Om die droom daadwerkelijk te verwezenlijken hebben de TeamNL Zitvolleybalheren naast (trainings)faciliteiten ook een financiële impuls nodig om bijvoorbeeld trainingskampen te bekostigen en het aantal trainingsuren uit te kunnen breiden. Loek: “Maar bovenal hebben we enthousiaste mensen om ons heen nodig die ons op iedere denkbare manier ondersteunen. Op die manier kunnen we ons spel naar een hoger plan tillen, iets dat nodig is om LA te halen.”
EK B in Turkije
Van 22 t/m 24 november neemt Loek met de TeamNL Zitvolleybalheren deel aan het EK B. In het Turkse Burdur treft Nederland achtereenvolgens: Litouwen, Turkije, Frankrijk, Georgië, Tsjechië en Groot-Brittannië. Later deze maand zal een voorbeschouwing op het EK te vinden zijn op deze website. Tot die tijd is hier meer informatie te vinden.