Na bijna twintig jaar komt, mede door een slepende rugblessure en eerder dan hij zelf had gewild, een einde aan de imposante carrière van beachvolleyballer Christiaan Varenhorst. De 34-jarige Varenhorst speelde tijdens het afgelopen EK Beachvolleybal in Nederland zijn laatste officiële wedstrijd.
De beslissing van Beach Team Nederland om de samenwerking te beëindigen komt voor Christiaan Varenhorst niet als een volslagen verrassing. Varenhorst: “Ik had er voorzichtig rekening mee gehouden dat dit bericht een keer zou kunnen komen. Mijn rugblessure bleef maar voortslepen. Op zo’n moment weet je dat er een keer een keuze gemaakt moet worden. Persoonlijk wilde ik nog een keer alles op alles zetten. Ik had het gevoel weer op niveau te kunnen komen, mits de fysieke voorwaarden zouden kloppen. Helaas was dat vertrouwen niet meer aanwezig bij de bondscoach.” Zelf speelde Varenhorst de laatste tijd ook steeds vaker met de gedachte om zijn carrière te beëindigen. Varenhorst: “Maar het blijft als topsporter lastig om die knoop door te hakken als je ergens weet dat het niveau er nog inzit.”
Geen topsporter meer
Varenhorst werd de laatste jaren geplaagd door een hardnekkige rugblessure. Na een operatie leek het eerst beter te gaan, maar helaas kwamen de problemen na verloop van tijd weer terug. Hierdoor voelde de 2,11 meter lange blokkeerder zich regelmatig geen topsporter meer. Varenhorst: “Mijn doel was om dat gevoel weer terug te krijgen. Mede door de blessures zijn mijn prioriteiten de laatste jaren wat verschoven. Ik ben in de afgelopen twee jaar twee keer vader geworden. Ik was vaker thuis. Op zulke momenten ligt relativering op de loer. En dat is een gevaarlijke gedachte voor een topsporter. Als topsporter weet je dat de dag een keer aanbreekt dat je moet stoppen. Ik had altijd in mijn hoofd om – mits mijn lichaam het toe zou laten – tot mijn veertigste te blijven beachvolleyballen, maar helaas mag dat niet zo zijn.”
Vruchtbare grond
Varenhorst is in zijn rijke carrière uitgegroeid tot een van de vaandeldragers van het Nederlandse beachvolleybal. Het volleyballen werd Varenhorst thuis met de paplepel ingegoten. Dat begon in de tuin van zijn ouderlijk huis in Nieuw-Buinen (Drenthe). Zijn ouders volleybalden zelf ook en hebben hem altijd gesteund in het najagen van zijn dromen. Zijn beachvolleybalavontuur begon Varenhorst in de tuin van trainer Nermin Cosovic. Daar – in Bareveld – werd hij enthousiast gemaakt voor het spelletje. Het bleek vruchtbare grond, want het is ook de plek waar Alexander Brouwer, Laura Dijkema en Madelein Meppelink regelmatig te vinden waren. Uiteindelijk maakt de getalenteerde Varenhorst via de beachvolleybalschool de overstap naar het beachvolleybalbolwerk Den Haag.
Finest hour
Het meest memorabele moment uit zijn carrière beleefde Varenhorst in 2015, tijdens het WK in eigen land. Het behalen van de zilveren medaille met zijn toenmalige partner Reinder Nummerdor ziet Varenhorst nog altijd als zijn grootste en mooiste prestatie. Varenhorst: “Doordat het toernooi in Nederland werd gehouden, was de impact enorm. Nog altijd word ik aangesproken over de iconische speellocaties. Het spelen van de halve finale en de finale op de Hofvijver in Den Haag was uniek.” Ook op de ‘weg naar de finale’ is hij nog altijd trots. Varenhorst: “In het begin van dat WK speelden we eigenlijk helemaal niet zo goed. We wonnen weliswaar onze poulewedstrijden, maar overtuigend was het niet. We zaten ook niet in een denderende poule. Tijdens de nabespreking van een van die groepswedstrijden zijn er harde woorden gevallen, en daarna is het gaan lopen. Met een fantastisch eindresultaat. Het heeft heel lang geduurd, maar inmiddels kan ik inzien hoe bijzonder die prestatie is.”
Olympische droom & onverwacht WK
Een jaar na de zilveren WK-medaille neemt Varenhorst samen met Reinder Nummerdor deel aan de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Decor is de Copacabana. Varenhorst: “Een absolute droom die uitkwam.” Varenhorst en Nummerdor strandden in de kwartfinale. Tijdens het WK van 2017 speelde Varenhorst met Maarten van Garderen aan zijn zijde. Ook aan dat toernooi bewaart hij mooie herinneringen. Varenhorst: “Daar waren nul verwachtingen. Maarten had pas net de overstap gemaakt naar het beachvolleybal. We mochten via een wildcard deelnemen aan dat WK. En toen haalden we de halve finale. Na amper drie maanden samenspelen. Dat was bizar.” Uiteindelijk bereiken Varenhorst en Van Garderen de halve finale, waarin ze verliezen van de Brazilianen Evandro/André. Een vierde plaats is het eindresultaat.
Groei als sporter en mens
De zilveren medaille op het WK 2015 levert Varenhorst en Nummerdor eind 2015 de titel ‘Sportploeg van het Jaar’ op tijdens het NOC*NSF sportgala. De ‘overwinningsspeech’ was voor Varenhorst misschien wel een van de spannendste momenten uit zijn carrière. Varenhorst: “Toen ik voor die volle zaal stond, heb ik wel peentjes gezweet.” In die speech heeft hij mooie woorden voor zijn toenmalige coach Gijs Ronnes. Varenhorst: “Ik heb Gijs destijds bedankt voor het feit dat hij mij heeft laten groeien. Niet alleen als sporter, maar ook als mens. Vanaf mijn 17de tot aan de Spelen in Rio heb ik heel intensief met hem samengewerkt.” Zijn jaren als topsporter zorgen bij Varenhorst voor een meer open wereldbeeld. Varenhorst: “Ik heb in die twintig jaar een grote verandering doorgemaakt in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik ben op een meer genuanceerde manier tegen de dingen in het leven aan gaan kijken.”
Letterlijk pijnlijk einde
Na de operatie vorig jaar maart slaagde Varenhorst er niet meer in om constant zijn topniveau te halen. Desondanks hield hij wel altijd het geloof om volledig fit terug te keren: “Ik was ervan overtuigd dat ik mijn oude niveau weer zou kunnen oppikken, mits ik niet weer geteisterd zou worden door blessureleed. Kijk, als je niet goed genoeg meer bent, heb je er wellicht sneller vrede mee om te stoppen. Maar wanneer je door het falen van je lichaam je niveau niet meer kunt halen, is dat dubbel pijnlijk.” Hoe vervelend ook, Varenhorst wil ervoor waken dat de blessures invloed uitoefenen op de rest van zijn leven: “Ik wil niet dat de impact van de blessures blijft doorspelen in de rest van mijn leven. Ik wil geen blijvende schade oplopen.”
Afbouwen en onderzoeken
Met terugwerkende kracht blijkt Varenhorst tijdens het afgelopen EK in augustus in eigen land zijn laatste officiële wedstrijd te hebben gespeeld. Een toernooi waar hij eindelijk weer eens zonder pijn kon spelen. Nu gaat hij zich richten op het aftrainen. Varenhorst: “Ik ga met de fysiotherapeut die mij de afgelopen twee jaar fantastisch heeft begeleid om tafel om een plan te maken. Ik hoef niet meer op te bouwen naar ‘volleybalfitheid’. Beach Team Nederland blijft mij de aankomende tijd ondersteunen zodat ik kan toewerken naar een pijnvrij lichaam." Over hoe de nabije toekomst eruit zal zien, heeft Varenhorst nog geen duidelijk beeld. Varenhorst: “Ik heb in ieder geval wat meer tijd om mij te richten op mijn studie bedrijfskunde aan de Open Universiteit. Ik moet nog wel flink wat doen. De aankomende tijd ga ik mij breed oriënteren.”
Michel Everaert, directeur Nevobo: "Christiaan heeft met zijn uitzonderlijke prestaties een blijvende indruk achtergelaten in de volleybalsport. De twee keer drie kill blocks op een rij in de WK-finale van 2015 op de Hofvijver en de uitverkiezing met Reinder Nummerdor tot ‘Sportploeg van het Jaar’ tijdens het NOC*NSF Sportgala later dat jaar zijn niet alleen persoonlijke mijlpalen, maar ook een bron van inspiratie voor toekomstige generaties. We danken Christiaan voor zijn jarenlange toewijding en wensen hem al het geluk voor de rest van zijn leven."