Er ging een enorme schok door volleyballand toen op 6 januari bleek dat Olaf Ratterman, trainer/coach bij Bielderman Koetsier/SSS, op 45-jarige leeftijd was overleden nadat hij onwel was geworden voorafgaand aan de training van zijn team. Maandagavond herdenken de Eredivisie, de Nevobo en SSS Barneveld de gepassioneerde coach met de eerste editie van de Olaf Ratterman Memorial, een vanaf nu jaarlijks terugkerend evenement waarin de beste spelers uit de Eredivisie (de Eredivisie All Stars) het opnemen tegen het nationale team dat in voorbereiding is op het internationale seizoen. Alex Meijs, speler van SSS, en Guido Meijs, zijn vader en teammanager van Bielderman Koetsier/SSS Heren 1, blikken vooruit, maar halen ook herinneringen op aan de veel te vroeg overleden oefenmeester.
Drie jaar geleden maakte Alex (22) de overstap van het tweede van Taurus naar de hoofdmacht van SSS, dat onder leiding stond van Olaf Ratterman. Een heel spannend moment voor Alex, die zich nog goed kan herinneren dat het ook voor zijn vader een heel belangrijk moment was. “De eerste keer dat ik meetrainde als klein guppy, ik kon bij wijze van spreken nog geen strandbal vangen, werd ik meteen met open armen ontvangen. Zo ook mijn vader. ‘Is het oké als ik even kom kijken?’, vroeg hij. Olaf antwoordde: ‘Ja, natuurlijk, kom kijken en wees welkom’. Dat was typisch een uitspraak van Olaf.”
Guido, die na een seizoen als vader en fan op de tribune doorgebracht te hebben als teammanager aan de staf werd toegevoegd, herinnert een moderne coach in Ratterman. “Hij had er altijd zin in, zijn uitstraling vond ik heel bijzonder. Zijn nieuwsgierigheid ook naar mensen, naar beter worden. Daarvoor ging hij ook stage lopen bij Lycurgus, hij was heel leergierig. Hij verzamelde mensen om zich heen met ieder hun specifieke kwaliteiten en maakte het tot een goed werkend team. Dat vond ik bijzonder om te ervaren.”
Guido Meijs
6 januari
Op woensdag 6 januari stond er een training gepland aan het eind van de middag. Ratterman was op tijd aanwezig, zodat hij nog wat laatste werkzaamheden kon afronden voor zijn reguliere baan voordat hij met het team zou gaan voorbereiden op de eerste wedstrijd sinds de coronastop. Talentteam Papendal zou die zaterdag de eerste tegenstander zijn.
Alex, student Voeding en Diëtetiek aan de Hogeschool Arnhem en Nijmegen, zou die dag niet bij de training aanwezig zijn, hij had een toets waarvoor hij met de trein richting Nijmegen vertrok. “Ik kreeg in de groepsapp ineens het een en ander mee, ik denk een half uur voordat de training zou beginnen. Berichten als: er staat allemaal politie en ambulance voor de deur. Is de deur al open? Is er iets aan de hand? Ik dacht in eerste instantie niet dat er wat aan de hand was, er zal wel iemand niet lekker geworden zijn van de school. (Sporthal De Meerwaarde is onderdeel van een scholengemeenschap die dezelfde naam draagt, red.) Want we hadden een half uur later pas training, dus dan is er meestal nog niemand.”
Alex vervolgt: “Er kwam uitgebreider bericht: de training gaat niet door, blijf allemaal maar thuis. Iemand vroeg: is er iemand niet lekker ofzo? Dat bleek om Olaf te gaan. Ik was ook toen nog niet in paniek, ik dacht ook gewoon: hij is jong en fit, het zal allemaal wel niet heel ernstig zijn. Misschien toevallig gestruikeld of even niet lekker en daarom de ambulance erbij. Ik had de indruk: het komt wel goed.”
Hij sloeg even geen acht meer op zijn telefoon en bereidde zich voor op zijn toets. Bij het binnengaan van het lokaal moest hij zijn telefoon uitzetten en nog net zag hij een bericht van iemand van SSS: Hé, wat een heftig nieuws. “Ook dat was nog niet zo veelzeggend. Ik maak m’n toets, het komt wel goed. Dat was de gedachte die ik had. Maar dat berichtje kwam tijdens de toets nog weer even bij me binnen. Want hij zei dat het heftig nieuws was, maar daar niet achteraan dat het gelukkig goed gekomen is. En toen ging het bij mij dagen dat er toch wel wat aan de hand was.”
Hij maakte zijn toets af en zette zijn telefoon weer aan. “Ik had gemiste oproepen en berichtjes. Ik belde mijn vader en die vertelde dat Olaf was overleden. Ik had zoiets van, hè? Heel onwerkelijk, ik kon het niet bevatten. M’n vader zei: ‘mam is onderweg om je op te halen.’ Die is meteen in de auto gestapt om mij in Nijmegen op te halen en ze kwam net een paar minuten later aan.”
In de auto spreken ze er vol ongeloof over en huilend belt Alex met zijn teamgenoten. Een aantal van zijn teamgenoten was al onderweg geweest naar Barneveld en is opgevangen in de kantine van De Meerwaarde. Assistent-trainer Hans Seubring riep op, als spelers daar behoeft aan hadden, om toch naar de zaal te komen, zodat ze dit tragische nieuws samen konden verwerken. Alex koos ervoor met zijn moeder naar huis te gaan en de avond met zijn ouders en broer Sil, speler van het Talentteam en oud-SSS’er, door te brengen.
Alex Meijs
Het afscheid
De dagen erna beleeft de passer/loper als in een roes. Op dinsdag 12 januari is het afscheid in De Meerwaarde. Alex: “Wij als team mochten als laatste afscheid nemen. Het was heel mooi neergezet. Ze hadden de kist echt op zijn coachplek neergezet”, herinnert Alex zich als zijn stem breekt. “De familie stond daar dan achter en wij konden langslopen. Even afscheid nemen zeg maar. Een aantal spelers en zijn zoon en broer hebben de kist naar buiten gedragen naar de auto. Langs het fietspad daar bij de Meerwaarde. Met die groene fakkels, dat was echt wel heel mooi. Daarna nog even gestaan, het was wel echt een heel mooi afscheid. Ik denk dat het niet beter had gekund.”
Ook Guido kijkt met warme gevoelens terug op het afscheid. “Dat we hem vanuit de Meerwaarde naar de auto mochten dragen. Dat dat allemaal mogelijk was, dat heeft wel erg geholpen bij het verwerken.”
De eerste wedstrijd
In overleg met de familie heeft Bielderman Koetsier/SSS besloten om de training weer op te pakken en om op 16 januari te spelen tegen Active Living Orion. “Die eerste wedstrijd tegen Orion in speciale shirts, gemaakt voor hem, daar spatte de emotie nog vanaf”, vertelt Guido. Alex herkent dat. “Die wedstrijd was echt een ontploffing van emoties. Van tevoren die minuut stilte. Ik had het zelf wel even moeilijk, even slikken. We spelen dan die wedstrijd en volgens mij maakten we meteen het eerste punt. Dat was al een hele grote ontlading. In die wedstrijd, zeker de eerste set, hebben we echt ontzettend fel gespeeld. Het was echt ontlading denk ik, van zoveel ellendigheid en spanning. Het kwam eruit. We konden het niveau van de eerste set niet vasthouden en Orion is natuurlijk gewoon een heel goede ploeg. Dus die wonnen de wedstrijd uiteindelijk. Maar het was wel heel gaaf om samen in het veld te staan en dat mee te maken.”
Tweede wedstrijd tegen Amysoft Lycurgus
Weer terug naar ‘normaal’
Guido zag het team in die eerste weken heel erg naar elkaar toetrekken. “Het maakte het team heel sterk. De emotie gaf een enorme boost. Dat gaf ons wel een zetje naar goede prestaties. Die werden later wel weer wat wisselender. Dan merk je dat je er wat verder vanaf raakt. Je pakt ook weer de draad op. Gelukkig, dat moet ook.”
Voor Alex werd het ook weer ‘normaal’. “Ik had het er met mijn vader en moeder op gegeven moment wel over dat ik me bijna bezwaard voelde over hoe gewoon het weer begon te worden. Dat we weer gewoon aan het volleyballen waren. Sneller dan ik had verwacht en ik denk ook sneller dan de anderen hadden verwacht. Tijdens het volleyballen ben je heel erg bezig met: ‘Oh shit, ik sla die bal uit’, of ‘ik sla een hele mooie bal’. Je gaat heel snel weer in het normale volleyballeven zoals ik dat al acht jaar doe.”
De Olaf Ratterman Memorial
Het seizoen verloopt voor SSS nadien met ups en downs. Ze strijden mee om de vierde plaats die recht geeft op de kampioenspoule, maar het lukt net niet. In de zogeheten degradatiepoule zijn er nog steeds pieken en dalen.
Desondanks vindt Alex zichzelf terug in de selectie voor de Eredivisie All Stars, die het maandagavond opnemen tegen het Nederlands team. “Super dat ik erbij kan zijn en ook mee mag spelen. Ze hebben het nu vernoemd naar Olaf Ratterman, ik vind het heel mooi dat zijn naam zo verbonden blijft aan het volleybal. Bij het basketbal in Amerika hebben ze ook een All Star Team, het is een heel mooi format. Verering voor de beste volleyballers uit de Nederlandse Eredivisie. En heel mooi dat zijn naam eraan verbonden is.”
“SSS en de familie van Olaf vindt het een geweldige eer dat Olaf op deze manier geëerd wordt”, deelt Guido. “Dat zijn naam aan deze wedstrijd komt en dat het een terugkerend iets is. Een mooi gebaar en een erkenning voor hoe heftig het allemaal is geweest. Het wordt als steun ervaren, een mooi initiatief.”
Live te zien
De wedstrijd van de Eredivisie All Stars tegen het Nederlands team is de eerste in een nieuwe traditie. Vanaf volgend jaar zullen ook de vrouwen een dergelijke wedstrijd gaan spelen. Maandagavond om 20.00 uur wordt de wedstrijd gestart, voorafgaand wordt er een minuut stilte in acht genomen en zal de zoon van Olaf de eerste bal serveren.
Maak alles live mee vanaf 19.30 uur op volleybal.nl. De wedstrijd dient ook als voorbereiding van de Lange Mannen die aanstaande vrijdag in Kroatië starten aan de EK-kwalificatie. Het belooft een prachtig duel te worden met de selectie van Bielderman Koetsier/SSS en de familie van Olaf Ratterman als publiek in de zaal.